فرشتگان از خداوند پرسیدند: خدایا تو که بشر را آنقدر دوست داری چرا غم را آفریدی ؟
خداوند فرمود : غم را به خاطر خودم آفریدم !
چون این مخلوق من تا غمگین نباشد به یاد خالقش نمی افتد
+ نوشته شده در ۱۳۹۱/۱۱/۲۸ ساعت 17:58 توسط مریم
|
زندگی موفق
خدایا طوری زنــده ام بــدارکه نشــکنددلی از زنــده بودنم طوری بمیــران که کـسی به وجــدنیایدازنبودنم
نميدانم زندگي چيست؟ اگرزندگي شكستن سكوت است كه من سكوتراشكسته ام.اگرزندگي خروش جوبياراست سالهاست كه من در چشمه
جوشان زندگي جوشيده ام امااين نكته رافراموش نميكنم كه زندگي بي
وفاست زندگي به من اموخت كه چگونه اشك بريزم
امااشكانم به من اموخت كه چگونه زندگي كنم
نوشتههای پیشین
آرشیو موضوعی
پیوندها
- پلنگ زخمي
- بي تو چه كنم
- خدا همين جاست نزديك من و تو
- داداش مهدي
- يك نگاه
- زني در جستجو ارامش
- سخني زيبا
- يك سكوت
- زندگي فلسفي
- خدایی که در این نزدیکیست
- دختراو پسرا
- ايا ما هنوز انسان هستيم
- خود شناسي
- تا دلت نرفته برگرد
- غروب
- طنز كرموني
- نگاهی به زندگی نامه ی بانو امین اصفهانی
- بوستان دانش
- چشمك هاي خداوند
- عاليه
- عاشقانه هاي مريم